Technika wykonywania endokoron jest bardzo podobna do techniki wykonywania wkładów koronowych. To, co odróżnia od siebie oba systemy wypełnień to zastosowanie. O ile wkłady koronowe doskonale zastępują tradycyjne wypełnienia stomatologiczne w przypadku zębów z rozległymi ubytkami, o tyle endokorona umożliwia wzmocnienie zębów leczonych kanałowo oraz ich zabezpieczenie przed dalszymi zanieczyszczeniami. Od wkładów typu inlay i overlay odróżnia ją także objętość.

Wskazania

Wskazaniem do zastosowania endokorony jest rozległa utrata tkanek twardych zęba po leczeniu kanałowym. Endokorony stosuje się w przypadku zębów przedtrzonowych i trzonowych.

Zalety

Wśród licznych zalet endokoron na uwagę zasługują m.in.:

• możliwość wiernego odzwierciedlenia anatomicznego kształtu leczonego zęba, wraz z wszystkimi jego bruzdami, guzkami i zagłębieniami,
• możliwość dopasowania rekonstruowanego przedtrzonowca lub trzonowca do zębów sąsiadujących i przeciwstawnych w sposób nienaruszający naturalnych warunków zgryzowych pacjenta,
• możliwość odbudowy miejsc stycznych z sąsiednim zębem lub zębami,
• wzmocnienie korony zęba leczonego kanałowo,
• zabezpieczenie zębów leczonych kanałowo przed zanieczyszczeniami.

Etapy wykonania

Założenie endokorony wymaga dwóch wizyt w gabinecie stomatologicznym.

Podczas pierwszej wizyty (już po zakończeniu leczenia kanałowego) lekarz przygotowuje ząb do osadzenia endokorony poprzez usunięcie zagrożonych popękaniem cienkich ścianek naturalnej korony i nadanie ubytkowi odpowiedniego kształtu. Następnie pobierany jest wycisk, na podstawie którego technik przygotuje wypełnienie. Podczas tej samej wizyty stomatolog dobiera kolor endokorony, a ubytek zabezpiecza opatrunkiem tymczasowym.

Podczas drugiej wizyty w gabinecie lekarz usuwa opatrunek tymczasowy z zęba i osadza endokoronę zabezpieczając ją przy pomocy specjalnego cementu.